miércoles, 17 de octubre de 2007

Me lo dedico

Ese tipo tan guasón
Con tanta pena por dentro
Y tanto bueno por entorno
Que alimenta de vanidad su vaguedad
Presumiendo tanto de pestañas
Pupilas diferidas que se apartan de otros ojos
Por no ver
Que no ve
Lo que siente
Acristalado y quebrado constante


Ese tío algo cobarde
Manipulista de aire
Que se escurre entre los dedos
Pasando a ninguna parte
Con la firmeza del vapor
Del ombligo lleno de pelusa
Que maneja con presteza
Los sinónimos del Word
Agregando y agregando
Mulatitas sin camiseta
Muchas cervezas
Y tal
Muertos de sed
¿Quién va?
Que debería estar callado

Desgraciado es el que no tiene que comer,
Yo soy un pelotudo

1 comentario:

Anónimo dijo...

Pelotudo!!! Se te olvidó decir lo del mete saca de tu dedo en el ombligo!!! Peluso!!!!!!

¡añu añu añu! ¡¡¡A ver si nos movemos!!! Que la vaguedad se cura con movimientos!!!

Un beso, ¡pestañitas largas!

No me avisaste, pero te pillé!
Luciérnaga.